αόριστος

řečtina

etymologie

• Ze starořeckého ἀόριστος.

přídavné jméno

skloňování

Číslo	singulár			plurál
Rod	mužský	ženský	střední	mužský	ženský	střední
nominativ	αόριστος	αόριστη	αόριστο	αόριστοι	αόριστες	αόριστα
genitiv	αορίστου / αόριστου	αόριστης	αορίστου / αόριστου	αορίστων / αόριστων	αορίστων / αόριστων	αορίστων / αόριστων
akuzativ	αόριστον	αόριστη	αόριστο	αορίστους / αόριστους	αόριστες	αόριστα
vokativ	αόριστε	αόριστη	αόριστο	αόριστοι	αόριστες	αόριστα

význam

1. vágní, nejasný, nevymezený

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	αόριστος	αόριστοι
genitiv	αορίστου / αόριστου	αορίστων / αόριστων
akuzativ	αόριστο	αορίστους / αόριστους
vokativ	αόριστε	αόριστοι

význam

1. aorist