διαθέτης

řečtina

výslovnost

• IPA: [ði.aˈθe.tis]

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	διαθέτης	διαθέτες
genitiv	διαθέτη	διαθέτων
akuzativ	διαθέτη	διαθέτες
vokativ	διαθέτη	διαθέτες

význam

1. zůstavitel; ten, po němž se dědí
   • Ο διαθέτης δεν τόλμησε να ερεθίζει περισσότερα την υπομονή των κληρονόμων. – Zůstavitel si netroufl již déle napínat trpělivost dědiců.

související

• διαθήκη
• διάθεση
• διαθετικό
• διατίθω, διαθέτω
• συδιαθέτης
• διαθέτρια
• διαθέσιμος
• διαθέτιδα