długopis

polština

výslovnost

• IPA: [dwuˈɡɔpʲis],  długopis^{? • info}

dělení

• dłu-go-pis

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	długopis	długopisy
genitiv	długopisu	długopisów
dativ	długopisowi	długopisom
akuzativ	długopis	długopisy
instrumentál	długopisem	długopisami
lokál	długopisie	długopisach
vokativ	długopisie	długopisy

význam

1. propisovačka, propiska

související

• pisać
• pisanie