indikativ |
číslo |
singulár |
plurál |
osoba |
1. |
2. |
3. |
1. |
2. |
3. |
aktivum |
prézens |
dēscrībō |
dēscrībis |
dēscrībit |
dēscrībimus |
dēscrībitis |
dēscrībunt |
futurum I. |
dēscrībes |
dēscrībēs |
dēscrībet |
dēscrībēmus |
dēscrībētis |
dēscrībent |
imperfektum |
dēscrībēbam |
dēscrībēbās |
dēscrībēbat |
dēscrībēbāmus |
dēscrībēbātis |
dēscrībēbant |
perfektum |
dēscrīpsī |
dēscrīpsistī |
dēscrīpsit |
dēscrīpsimus |
dēscrīpsistis |
dēscrīpsērunt / dēscrīpsēre |
futurum II. |
dēscrīpserō |
dēscrīpseris |
dēscrīpserit |
dēscrīpserimus |
dēscrīpseritis |
dēscrīpserint |
plusquamperfektum |
dēscrīpseram |
dēscrīpserās |
dēscrīpserat |
dēscrīpserāmus |
dēscrīpserātis |
dēscrīpserant |
pasivum |
prézens |
dēscrībor |
dēscrīberis / dēscrībĕre |
dēscrībitur |
dēscrībimur |
dēscrībiminī |
dēscrībuntur |
futurum I. |
dēscrībar |
dēscrībēris / dēscrībēre |
dēscrībētur |
dēscrībēmur |
dēscrībēminī |
dēscrībentur |
imperfektum |
dēscrībēbar |
dēscrībēbāris / dēscrībēbāre |
dēscrībēbātur |
dēscrībēbāmur |
dēscrībēbāminī |
dēscrībēbantur |
perfektum |
dēscrīptus sum dēscrīpta sum dēscrīptum sum |
dēscrīptus es dēscrīpta es dēscrīptum es |
dēscrīptus est dēscrīpta est dēscrīptum est |
dēscrīptī sumus dēscrīptae sumus dēscrīpta sumus |
dēscrīptī estis dēscrīptae estis dēscrīpta estis |
dēscrīptī sunt dēscrīptae sunt dēscrīpta sunt |
plusquamperfektum |
dēscrīptus eram dēscrīpta eram dēscrīptum eram |
dēscrīptus erās dēscrīpta erās dēscrīptum erās |
dēscrīptus erat dēscrīpta erat dēscrīptum erat |
dēscrīptī erāmus dēscrīptae erāmus dēscrīpta erāmus |
dēscrīptī erātis dēscrīptae erātis dēscrīpta erātis |
dēscrīpti erant dēscrīptae erant dēscrīpta erant |
futurum II. |
dēscrīptus erō dēscrīpta erō dēscrīptum erō |
dēscrīptus eris dēscrīpta eris dēscrīptum eris |
dēscrīptus erit dēscrīpta erit dēscrīptum erit |
describi erimus dēscrīptae erimus dēscrīpta erimus |
dēscrīptus eritis dēscrīptae eritis dēscrīpta eritis |
dēscrīptus erunt dēscrīptae erunt dēscrīpta erunt |
konjunktiv |
číslo |
singulár |
plurál |
osoba |
1. |
2. |
3. |
1. |
2. |
3. |
aktivum |
prézens |
dēscrībam |
dēscrībās |
dēscrībat |
dēscrībāmus |
dēscrībātis |
dēscrībant |
imperfektum |
dēscrībĕrem |
dēscrīberēs |
dēscrīberet |
dēscrīberēmus |
dēscrīberētis |
dēscrīberent |
perfektum |
dēscrīpserim |
dēscrīpserīs |
dēscrīpserit |
dēscrīpserīmus |
dēscrīpserītis |
dēscrīpserint |
plusquamperfektum |
dēscrīpsissem |
dēscrīpsissēs |
dēscrīpsisset |
dēscrīpsissēmus |
dēscrīpsissētis |
dēscrīpsissent |
pasivum |
prézens |
dēscrībar |
dēscrībāris / dēscrībāre |
dēscrībātur |
dēscrībāmur |
dēscrībāminī |
dēscrībantur |
imperfektum |
dēscrīberer |
dēscrīberēris / dēscrībēre |
dēscrīberētur |
dēscrīberēmur |
dēscrīberēminī |
dēscrīberentur |
perfektum |
dēscrīptus sim dēscrīpta sim dēscrīptum sim |
dēscrīptus sīs dēscrīpta sīs dēscrīptum sīs |
dēscrīptus sit dēscrīpta sit dēscrīptum sit |
dēscrīptī sīmus dēscrīptae sīmus dēscrīpta sīmus |
dēscrīptī sītis dēscrīptae sītis dēscrīpta sītis |
dēscrīptī sint dēscrīptae sint dēscrīpta sint |
plusquamperfektum |
dēscrīptus essem dēscrīpta essem dēscrīptum essem |
dēscrīptus essēs dēscrīpta essēs dēscrīptum essēs |
dēscrīptus esset dēscrīpta esset dēscrīptum esset |
dēscrīptī essēmus dēscrīptae essēmus dēscrīpta essēmus |
dēscrīptī essētis dēscrīptae essētis dēscrīpta essētis |
dēscrīptī essent dēscrīptae essent dēscrīpta essent |
imperativ |
číslo |
singulár |
plurál |
osoba |
1. |
2. |
3. |
1. |
2. |
3. |
aktivum |
prézens |
— |
dēscrībĕ |
— |
— |
dēscrībĭte |
— |
futurum |
— |
dēscrībitō |
dēscrībitō |
— |
dēscrībitōte |
dēscrībuntō |
pasivum |
prézens |
— |
dēscrībere |
— |
— |
describiminī |
— |
futurum |
— |
dēscrīptor |
dēscrīptor |
— |
— |
describantor |
infinitiv |
číslo |
singulár |
plurál |
aktivum |
prézens |
dēscrībĕre |
perfektum |
dēscrīpsisse |
futurum |
nominativ: dēscrīptūrus esse dēscrīptūra esse dēscrīptūrum esse akuzativ: dēscrīptūrum esse dēscrīptūram esse dēscrīptūrum esse |
nominativ: dēscrīptūrī esse dēscrīptūrae esse dēscrīptūra esse akuzativ: dēscrīptūrōs esse dēscrīptūrās esse dēscrīptūra esse |
pasivum |
prézens |
dēscrībī |
perfektum |
nominativ: dēscrīptus esse dēscrīpta esse dēscrīptum esse akuzativ: dēscrīptum esse dēscrīptam esse dēscrīptum esse |
nominativ: dēscrīptī esse dēscrīptae esse dēscrīpta esse akuzativ: dēscrīptōs esse dēscrīptās esse dēscrīpta esse |
futurum |
dēscrīptum īrī |
participia |
|
aktivum |
pasivum |
prézens |
perfektum |
futurum |
prézens |
perfektum |
futurum |
describēns (describentis) |
— |
dēscrīptūrus, dēscrīptūra, dēscrīptūrum |
— |
dēscrīptus, dēscrīpta, dēscrīptum |
describendus, describenda, describendum |