dystrykt

polština

výslovnost

• IPA: [ˈdɨstrɨkt]
•  dystrykt^{? • info}

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	dystrykt	dystrykty
genitiv	dystryktu	dystryktów
dativ	dystryktowi	dystryktom
akuzativ	dystrykt	dystrykty
instrumentál	dystryktem	dystryktami
lokál	dystrykcie	dystryktach
vokativ	dystrykcie	dystrykty

význam

1. kraj, správní oblast

související

• dystryktowy