implorare
latina
editovatsloveso
editovat- 1. konjugace (a-kmeny)
časování
editovatČas | Osoba | Aktivum | Pasivum |
---|---|---|---|
Infinitiv | – | implōrāre | – |
Prézens sg. | 1. | implōrō | implōror |
2. | implōrās | implōrāris | |
3. | implōrat | implōrātur | |
Prézens pl. | 1. | implōrāmus | implōrāmur |
2. | implōrātis | implōrāminī | |
3. | implōrant | implōrantur | |
Imperativ sg. | 2. | implōrā! | – |
Imperativ pl.. | 2. | implōrāte! | – |
Imperfektum sg. | 1. | implōrābam | implōrābar |
2. | implōrābās | implōrābāris | |
3. | implōrābat | implōrābātur | |
Imperfektum pl. | 1. | implōrābāmus | implōrābāmur |
2. | implōrābátis | implōrābāminī | |
3. | implōrābant | implōrābantur | |
Futurum sg. (první) | 1. | implōrābō | implōrābor |
2. | implōrābis | implōrāberis | |
3. | implōrābit | implōrābitur | |
Futurum pl. (první) | 1. | implōrābimus | implōrābimur |
2. | implōrābitis | implōrābiminī | |
3. | implōrābunt | implōrābuntur | |
Konjunktiv imperfekta sg. | 1. | implōrārem | – |
2. | implōrārēs | – | |
3. | implōrāret | – | |
Konjunktiv imperfekta pl. | 1. | implōrārēmus | – |
2. | implōrārētis | – | |
3. | implōrārent | – |