lipiec

polština

výslovnost

• IPA: [ˈlʲipʲjɛt͡s̑]  lipiec^{? • info}

etymologie

Pochází od substantiva lipa — tedy názvu stromu, který v této době kvete. Srovnej chorvatské lipanj (červen) a kašubské lëpinc (červenec).

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	lipiec	lipce
genitiv	lipca	lipców
dativ	lipcowi	lipcom
akuzativ	lipiec	lipce
instrumentál	lipcem	lipcami
lokál	lipcu	lipcach
vokativ	lipcu	lipce

význam

1. červenec
   • Premier obiecał, że te pieniądze od lipca się znajdą. Państwo daje pieniądze nie te, które politycy wydrukują na drukarce, tylko te środki, które z podatków przekazują obywatele. – Premiér slíbil, že od července ty peníze budou (k dispozici). Stát rozdává nikoliv peníze, které [si] politici vytisknou [někde] na tiskárně, nýbrž ty prostředky, které poukážou občané z daní.

synonyma

1. (zastarale) lipień

přísloví, rčení a pořekadla

• gdy pająk w lipcu przychodzi, to za sobą deszcz przywodzi, gdy swą pajęczynę snuje, bliską burzę czuje
• w lipcu się kłosek korzy, że niesie dar Boży, a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy
• deszcze na lipca pierwszego, drugiego, zapowiedzią deszczu czterdziestodniowego
• gdy się grzmot w lipcu od południa poda, drzewom się znaczy szwank i nieuroda
• kto w lipcu patrzy chłodu, nacierpi się w zimie głodu
• gdy w lipcu słońce dopieka, burza niedaleka

související

• lipcowy