nuntiare
latina
editovatsloveso
editovat- 1. konjugace (a-kmeny)
časování
editovatČas | Osoba | Aktivum | Pasivum |
---|---|---|---|
Infinitiv | – | nuntiāre | – |
Prézens sg. | 1. | nuntiō | nuntior |
2. | nuntiās | nuntiāris | |
3. | nuntiat | nuntiātur | |
Prézens pl. | 1. | nuntiāmus | nuntiāmur |
2. | nuntiātis | nuntiāminī | |
3. | nuntiant | nuntiantur | |
Imperativ sg. | 2. | nuntiā! | – |
Imperativ pl.. | 2. | nuntiāte! | – |
Imperfektum sg. | 1. | nuntiābam | nuntiābar |
2. | nuntiābās | nuntiābāris | |
3. | nuntiābat | nuntiābātur | |
Imperfektum pl. | 1. | nuntiābāmus | nuntiābāmur |
2. | nuntiābátis | nuntiābāminī | |
3. | nuntiābant | nuntiābantur | |
Futurum sg. (první) | 1. | nuntiābō | nuntiābor |
2. | nuntiābis | nuntiāberis | |
3. | nuntiābit | nuntiābitur | |
Futurum pl. (první) | 1. | nuntiābimus | nuntiābimur |
2. | nuntiābitis | nuntiābiminī | |
3. | nuntiābunt | nuntiābuntur | |
Konjunktiv imperfekta sg. | 1. | nuntiārem | – |
2. | nuntiārēs | – | |
3. | nuntiāret | – | |
Konjunktiv imperfekta pl. | 1. | nuntiārēmus | – |
2. | nuntiārētis | – | |
3. | nuntiārent | – |