pieprz

polština

výslovnost

• IPA: [pʲjɛpʃ]

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	pieprz	pieprze
genitiv	pieprzu	pieprzy
dativ	pieprzowi	pieprzom
akuzativ	pieprz	pieprze
instrumentál	pieprzem	pieprzami
lokál	pieprzu	pieprzach
vokativ	pieprzu	pieprze

význam

1. pepř

související

• pieprzowy
• pieprzny
• opieprzać
• pieprzyć

sloveso

význam

• druhá osoba singuláru imperativu slovesa pieprzyć