chęć

polština

výslovnost

• IPA: [xɛ̃ɲt͡ɕ]

podstatné jméno

• rod ženský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	chęć	chęci
genitiv	chęci	chęci
dativ	chęci	chęciom
akuzativ	chęć	chęci
instrumentál	chęcią	chęciami
lokál	chęci	chęciach
vokativ	chęci	chęci

význam

1. touha, tužba, přání
2. chuť, nálada (na něco)
   • Choć Piotr nie pali już 2 lata, nagle poczuł chęć na papierosa. – Ačkoliv již dva roky nekouří, dostal Petr náhle chuť na cigaretu.
3. ochota, úmysl

synonyma

1. pragnienie, życzenie, ochota
2. apetyt, pochylenie, skłonność, gust, inklinacja, chętka
3. intencyja, gorliwość, gotowość

související

• chętny
• chcieć
• niechętnie
• niechęć
• ochota

slovní spojení

• z chęcią (s chutí, s potěšením)

přísloví, rčení a pořekadla

• dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane