ciemnica

polština

výslovnost

• IPA: [t͡ɕɛmˈɲi.t͡sa]

etymologie

Odvozeno z ciemn přechylovací příponou -ica.

podstatné jméno

• rod ženský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	ciemnica	ciemnice
genitiv	ciemnicy	ciemnic
dativ	ciemnicy	ciemnicom
akuzativ	ciemnicę	ciemnice
instrumentál	ciemnicą	ciemnicami
lokál	ciemnicy	ciemnicach
vokativ	ciemnico	ciemnice

význam

1. (dříve) temnice, vězeňská cela bez přístupu světla
2. temnota

související

• ciemnicowy
• ciemny
• ciemnność