Substantivum
|
singulár
|
plurál
|
nominativ
|
głupek
|
głupki
|
genitiv
|
głupka
|
głupków
|
dativ
|
głupkowi
|
głupkom
|
akuzativ
|
głupka
|
głupki
|
instrumentál
|
głupkiem
|
głupkami
|
lokál
|
głupku
|
głupkach
|
vokativ
|
głupku
|
głupki
|
- hlupák, trouba, tupec
- Trzeba być głupkiem, żeby uwierzyć temu oszustowi. – Aby člověk uvěřil tomu podvodníkovi, musí být hlupák.[1]
- Tylko głupek nie rozumie takich prostych rzeczy. – Jen tupec nepochopí tak jednoduché věci.[2]
- —
- kretyn, debil, idiota, dureń, głupiec, osioł
- ↑ převzato z Wikisłowniku
- ↑ převzato z Wikisłowniku