podróżnik

polština

výslovnost

• IPA: [pɔdˈruʒʲɲik]

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	podróżnik	podróżnicy
genitiv	podróżnika	podróżników
dativ	podróżnikowi	podróżnikom
akuzativ	podróżnika	podróżników
instrumentál	podróżnikiem	podróżnikami
lokál	podróżniku	podróżnikach
vokativ	podróżniku	podróżnicy

význam

1. cestovatel

související

• podróżować
• podróżniczka
• droga