λαμπρότατος

starořečtina

výslovnost

• IPA: [lam.pró.ta.tos] (attická klasická)
• IPA: [lam.ˈbro.ta.tos] (byzantská pozdní)

přepis

• český: lamprotatos

přídavné jméno

• trojvýchodné

skloňování

Číslo	singulár			duál			plurál
Rod	mužský	ženský	střední	mužský	ženský	střední	mužský	ženský	střední
nominativ	λαμπρότατος	λαμπροτάτη	λαμπρότατον	λαμπροτάτω	λαμπροτάτα	λαμπροτάτω	λαμπρότατοι	λαμπρόταται	λαμπρότατᾰ
genitiv	λαμπροτάτου	λαμπροτάτης	λαμπροτάτου	λαμπροτάτοιν	λαμπροτάταιν	λαμπροτάτοιν	λαμπροτάτων	λαμπροτάτων	λαμπροτάτων
dativ	λαμπροτάτῳ	λαμπροτάτῃ	λαμπροτάτῳ	λαμπροτάτοιν	λαμπροτάταιν	λαμπροτάτοιν	λαμπροτάτοις	λαμπροτάταις	λαμπροτάτοις
akuzativ	λαμπρότατον	λαμπροτάτην	λαμπρότατον	λαμπροτάτω	λαμπροτάτα	λαμπροτάτω	λαμπροτάτους	λαμπροτάτας	λαμπρότατᾰ
vokativ	λαμπρότατε	λαμπροτάτη	λαμπρότατον	λαμπροτάτω	λαμπροτάτα	λαμπροτάτω	λαμπρότατοι	λαμπρόταται	λαμπρότατᾰ

význam

1. nejjasnější, nejvíce zářivý; (přeneseně) nejskvělejší, naprosto úžasný - superlativ adjektiva λαμπρός
   • φάσκων δὲ τὸν ἥλιον λίθον διάπυρον εἶναι καὶ τοῦτο ἠγνόει, ὅτι λίθος μὲν ἐν πυρὶ ὢν οὔτε λάμπει οὔτε πολὺν χρόνον ἀντέχει, ὁ δὲ ἥλιος πάντα τὸν χρόνον πάντων λαμπρότατος ὢν διαμένει.
   • ἐγὼ δοκῶ μνημονεύειν: καίτοι τό γε μνημονικὸν ἐπελαθόμην σου, ὡς ἔοικε, τέχνημα, ἐν ᾧ σὺ οἴει λαμπρότατος εἶναι: