Άλλο λεξιλόγιο, άλλη προφορά, άλλη σύνταξη. Βαριόμαστε. Αρχίζω να μιλώ με τον διπλανό μου, να σπρωχνόμαστε, να παλεύομε. Η δασκάλα, αφού με επιπλήττει, με τιμωρεί να κοιτάζω τον τοίχο πίσω από την πόρτα, στέκοντας σε ένα μου πόδι. – Další slovní zásoba, další procvičování výslovnost, další syntax. Nudíme se. Začínám se bavit se svým sousedem, začínáme do sebe strkat, prát se. Když mě nachytá, učitelka mě potrestá tím, že mám stát na jedné noze a civět do zdi za dveřmi.[1]
Πώς θα παλέψεις με τους συγγενείς το Πάσχα; – Jak se porvat ("se porveš") s příbuznými o velikonocích?
Εμείς, οι πολλοί, παλεύομε για να ζήσομε, κερδίζομε με κόπο το σπάνιο κόκαλο που αρπούμε, πότε εδώ, πότε κει. – My lůza se rveme, abychom přežili, vyděláváme si horko těžko na kus žvance, který zkoušíme urvat tu tam, tu onde.
↑Χαΐνης Δ. Αποστολάκης (Chainis Apostolakis): Φτου ξελευτερία για όλους! (Svobodu pro všechny - no fuj!), Ekdoseis Καστανιώτη, Athény 2015, ISBN 978-960-03-5969-5, str.15
