ostateczny

polština

výslovnost

• IPA: [ˌɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɨ]
•  ostateczny^{? • info}

přídavné jméno

skloňování

Číslo	singulár				plurál
Rod	mužský životný	mužský neživotný	ženský	střední	mužský osobní	ostatní rody
nominativ	ostateczny	ostateczny	ostateczna	ostateczne	ostateczni	ostateczne
genitiv	ostatecznego	ostatecznego	ostatecznej	ostatecznego	ostatecznych	ostatecznych
dativ	ostatecznemu	ostatecznemu	ostatecznej	ostatecznemu	ostatecznym	ostatecznym
akuzativ	ostatecznego	ostateczny	ostateczną	ostateczne	ostatecznych	ostateczne
instrumentál	ostatecznym	ostatecznym	ostateczną	ostatecznym	ostatecznymi	ostatecznymi
lokál	ostatecznym	ostatecznym	ostatecznej	ostatecznym	ostatecznych	ostatecznych
vokativ	ostateczny	ostateczny	ostateczna	ostateczne	ostateczni	ostateczne

význam

1. konečný, definitivní
2. finální

slovní spojení

• (v náboženství) Sąd Ostateczny
• (v historii) ostateczne rozwiazanie kwestii żydowskiej

související

• ostatek
• ostatecznie
• ostateczność
• przedostatni