latina editovat

výslovnost editovat

  • IPA: [tru.kiː.ˈdaː.re] (klasická restituovaná)
  • IPA: [trʊt͡sɪːˈdaːrɛ] (středoevropská)
  • IPA: [tru.t͡ʃiː.ˈdaː.re], [tru.t͡ʃɪ.ˈdaː.re] (vatikánská)

varianty editovat

  • TRVCIDARE, trucīdāre

etymologie editovat

Spekuluje se o smíšení substantiva trux a slovesa caedere.

sloveso editovat

  • 1. konjugace (a-kmeny)
  • tranzitivní

časování editovat

Čas Osoba Aktivum Pasivum
Infinitiv trucīdāre trucīdārī
Prézens sg. 1. trucīdō trucīdor
2. trucīdās trucīdāris
3. trucīdat trucīdātur
Prézens pl. 1. trucīdāmus trucīdāmur
2. trucīdātis trucīdāminī
3. trucīdant trucīdantur
Imperativ sg. 2. trucīdā!
Imperativ pl.. 2. trucīdāte!
Imperfektum sg. 1. trucīdābam trucīdābar
2. trucīdābās trucīdābāris
3. trucīdābat trucīdābātur
Imperfektum pl. 1. trucīdābāmus trucīdābāmur
2. trucīdābátis trucīdābāminī
3. trucīdābant trucīdābantur
Futurum sg. (první) 1. trucīdābō trucīdābor
2. trucīdābis trucīdāberis
3. trucīdābit trucīdābitur
Futurum pl. (první) 1. trucīdābimus trucīdābimur
2. trucīdābitis trucīdābiminī
3. trucīdābunt trucīdābuntur
Konjunktiv imperfekta sg. 1. trucīdārem trucīdārer
2. trucīdārēs trucīdārēris
3. trucīdāret trucīdārētur
Konjunktiv imperfekta pl. 1. trucīdārēmus trucīdārēmur
2. trucīdārētis trucīdārēminī
3. trucīdārent trucīdārentur
Konjunktiv prézenta sg. 1. trucīdem trucīder
2. trucīdēs trucīdēris
3. trucīdet trucīdētur
Konjunktiv prézenta pl. 1. trucīdēmus trucīdēmur
2. trucīdētis trucīdēminī
3. trucīdent trucīdentur

význam editovat

  1. porážet (jako dobytek na jatkách), vraždit, pobí(je)t, zabíjet, mordovat
  2. (přeneseně, expresivně) zničit, roztrhat, zatočit s někým

související editovat